Karşınızda bir şekilde bir bankadan kredi almayı başarabilmiş bir aile. Bankaların kredi olayında reklamlarını yaparlarken kullandıkları binlerce fotoğraftan bir tanesi. İhtiyaç, ev, taşıt, tatil artık banka ne verdiyse almışlar krediyi ve bu yüzden çok mutlular. Çünkü bu sevimli ailenin bütün dertleri bitti. Bankanın bizlere verdiği mesaj bu. Ama işte olayın gerçek yüzü öyle değil. Hepimiz biliyoruz ki, insanlar ve aileler ne kadar mutlu olurlarsa olsunlar yukarıdaki şekle giremezler(Cosby ailesi hariç, onlar doğuştan deli). Yani olayın mutlulukla alakası yok, adamları bariz delirtmişler.
Şimdi bankaların da en az giyim mağazaları ve devlet daireleri kadar korkunç yerler olduğunu tartışmaya bile gerek yok. Çıplak dolaşamazsın mecbursun, ülkesinde barınıyorsun mecbursun, maaşın oraya yatıyor mecbursun. Bankaların bu korkunçluğuna bir de bu kredi için istedikleri bir sürü belge falan da işin içine girince insanın dengesi yavaş yavaş bozuluyor ve böyle tablolar otaya çıkıyor. Kredi fotoğraftaki abla üzerinden alınmış olmalı. Bankaya falan hep o gittiği için en çok o delirmiş. Sevgili kocası belge peşinde koşmuşa benziyor. Artık karı koca arasında krediye kavuşana kadar nasıl bir gerilim yaşanmışsa, bu yaşananlar küçük kızı bayağı etkilemiş gözüküyor.
Son olarak bir örnek de bizim mahallemizden vermek istiyorum. Aşağıdaki fotoğrafta görmüş olduğunuz çift, esnafın ve mahalle sakinlerinin oldukça değer verdiği, evlilik planları yapan ve hayata umutla bakan gençlerden oluşuyordu. Mahallenin bütün genç kızlarına ve delikanlılarına örnek gösterilirlerdi. Her şey, üç yıl önce, evlilik hayallerine bir an önce kavuşabilmek için kredi başvurusu yapmalarıyla başladı. Kredi çıktı, evlendiler ve hatta krediyi bile geri ödediler. Ama kredinin çıkması sürecinde düştükleri bu halden hala kurtulamadılar. Mahalle sakinleri ve esnaflar olarak elimizden geleni yaptık ve ne yazık ki başarılı olamadık. Ve günümüzde bu çift, mahallemizin sevgi ve saygı kokan sokaklarında bu şekilde dolaşmaya devam edip, mahallenin piçlerini korkutmaktadırlar.
No comments:
Post a Comment