Ah nerede o eski bayramlar?

Bin dokuz yüz seksen altı olması lazım. Babamla şeker bayramında Erbaa'ya dedemin köyüne gitmiştik. Bayramın ikinci günü mü ne babamın verdiği harçlıkla köy bakkalına şeker ve çikolata almak için uğramıştım. Böyle güzel güzel bir sürü şeker ve çikolata seçmiştim. Tam parayı ödeyecekken bakkalı işleten yaşlı kadın "aklını oynattın herhalde, ayıp değil mi o kadar parayla çikolata şeker alıyon, un al şeker al nenen sana tatlı yapsın!" diye bağırıp vermemişti şekerleri çikolataları. Şehirde iki çokonat, iki tadelle, iki bonibon alabileceğin harçlık miktarı köy yerinde artık ne kadar yüksekse kadın ciddi ciddi satmamıştı malını, bir de deli muamelesi yapmıştı el kadar sabiye.

O utanç yetmedi bir de köy meydanında diğer çocuklarla güreşe tutturmuşlardı, gelen ezmişti, geçen ezmişti. Hele "senin boynunu kopartırım" diyen benden beş altı yaş küçük bir çocuk vardı, otuz saniyede tuş etmişti, hala gözümün önünde o çocuk.

Ah nerede o eski bayramlar? Şu an snickers yiyorum ve ağlıyorum, biliyor musun?